Uit de hand eten

Als ik de Volkskrant van heden mag geloven, heeft de Haagse Journalistiek zich afgelopen week behoorlijk laten schofferen.

Door de woordvoerders, die zich tegenwoordig kunnen koesteren in anonimiteit, omdat ze door de journalisten niet met naam en toenaam worden genoemd.

Journalisten, die wachten - en wat hébben ze moeten wachten, deze week - in de zitjes voor de werkkamers van de fractieleiders krijgen van 'Ruttes woordvoerder' te horen: 'Jongens, het is hier geen hangplek.' Let vooral op dat 'jongens'. En dan de woordvoerder van Maxime Verhagen, die herhaaldelijk zou heben opgeroepen 'iets nuttigers te gaan doen'.

Haagse mores, geleerd van de politici-zelf, zoals Balkenende die zich maar al te vaak al waggelend over het Binnenhof liet interviewen. Zo van, wees blij dat ik wat wil terugzeggen.

Dit is nou iets, wat ik altijd heb geweigerd: uit de hand eten, van wie dan ook. En helemaal niet het gevoel, daardoor iets gemist te hebben. Integendeel.