‘n Week of wat geleden stonder er een man op leeftijd bij de MAKRO, met zo’n enorme collectebus van het Rode Kruis. Ik passeerde hem, mijn weigering motiverend: ‘Blijft teveel aan de strijkstok hangen.’
Intussen is er een politieke actie gaande, het salaris van de RK-directeur te normaliseren.
Voldoende uitgelegd, denk ik, waarom ik de Goede Doelen, tegenwoordig met de nodige reserve tegemoet treed (om niet te zeggen, geneigd ben, m’n rug te laten zien). En dan heb ik het nog even niet over de enorme bedragen die door ons naar de zorg worden gedragen, los van de tegenwoordig onaftrekbare ziektekostenpremie. Om die reden raad ik degenen die het wel aftrekbare eigen aandeel in de kosten kunnen betalen, het te houden op de basisverzekering.
Lees ik heden in de Volkskrant: ‘Goede doelen zijn niet immuun voor de economische crisis. Na vijf vette jaren is de totale opbrengst uit eigen fondsenwerving van de twintig grootste goede doelen in het crisisjaar 2009 licht gedaald.’ Enzovoorts.
Aan het verband met het gegroeide wantrouwen jegens de bestemming van de gelden, heeft de krant deze keer kennelijk niet gedacht.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten