Erg, erger, ergst

Vanmorgen het Eindhovens Dagblad doorbladerend, twijfel ik over het antwoord op de vraag, wat er erger is, het doordrukken van de groei van Eindhoven Airport, of de kneuterigheid, waarin de nieuwe bestemming van Weverij De Ploeg in Bergeijk dreigt te ontaarden.

Appels en peren. Qua importantie natuurlijk ook niet vergelijkbaar.

Waarom moet ik bij het zien van ex-minister Hans Alders, naar wie een gesprekstafel over Airport is genoemd, altijd aan Jan Klaassen denken? Komt het door de poppenkast, die deze gesprekken van belanghebbenden en omwonenden (lees slachtoffers) hebben opgeleverd?

Ik ben teugen. Deze sluipenderwijs toegepaste ‘opwaardering’ van het vliegveld Welschap, veertig jaar geleden al voorzien en door het toenmalige ED fel bestreden, kán gewoon niet in dit kleine land. Het verhaal van Alders c.s. is een advies. Het nieuwe kabinet moet er over beslissen, dat wil zeggen verantwoordelijken wier partijen in hun verkiezingsprogramma nauwelijks aandacht hebben besteed aan de overdonderende milieuproblematiek, inclusief het CO2-vraagstuk.  Een bekeken zaak.

Poppenkast. Laat ik es wat citeren: ‘Lawaaibakken worden geweerd, manoeuvres zoveel mogelijk op een stillere manier uitgevoerd. Dit kan bijvoorbeeld door glijvluchtlandingen en minder gebruik van motor en vleugelkleppen.’ Zien jullie het al gebeuren? Vooral die glijvluchtlandingen. Wie gaat dat straks allemaal in de gaten houden? Jan Klaassen?

De aankoop van de voormalige, door Rietveld ontworpen weverij in Bergeijk door de woningcorporatie Wooninc gaf in 2007 al aanleiding tot hoog opgetrokken wenkbrauwen, al zou een (gedeeltelijke) woonbestemming niet absoluut ondenkbaar zijn. Maar Wooninc had ambitieuzere, zij het ver van haar roots verwijderde plannen: een sociaal-culturele of maatschappelijke functie en/of huisvesting van jonge ontwerpers van de Design Academy in Eindhoven. Het ketste allemaal af, waarbij de perifere ligging van de Kempische grensplaats Bergeijk ten opzichte van de zelfbenoemde designstad een overwegende rol speelde.

Onder het motto ‘eindelijk perspectief’, signaleert het ED nu wat nieuwe ideetjes, die me de haren te berge doen rijzen – plannetjes die, als ze ook mislukken, tot gevolg zullen hebben dat Wooninc de fabriek weer in de etalage zal zetten. Als dat maar niet uitdraait op een strop à la zeeschip in Rotterdam. Met ideeën als het ‘onder de aandacht brengen van specifieke kanten’ van oude ambachten - klompenmaker, ouderwetse bakker, rietdekker - stevent men nu af op wat moet gaan heten Smaakfabriek De Ploeg, waarbij  het pruuven zal worden gestimuleerd door de Gulpener Brouwerij.

Wat dit met ‘smaak’ te maken heeft, blijft in nevelen gehuld. ‘Toeristische trekpleister’ dan? Waar horen we dat vaker? Gelukkig ligt België in de buurt, al zijn ze daar al rijkelijk gezegend met het Domein Bokrijk.  Laten we vooral hopen dat die van over de grens dat Gulpener bier lusten.