Zwavel en pek

'Waarschijnlijk is het geweld rond de jaarwisseling wel toegenomen, maar ook vroeger was het vaak onrustig. De sacrale en sociale werelden boden echter een kader, waarin burgers geloofden het individu te kunnen begrenzen en de wereld te verbeteren, waardoor zij met een zeker optimisme naar de toekomst keken.' Schrijft Peter Giesen vandaag in de Volkskrant. Lijkt me een goeie redenering, evenals de toevoeging dat de moderne burger een hekel heeft aan grenzen. Met sacrale werelden bedoelt hij kortweg gezegd de dominee en de pastoor, respectievelijk de missiepredikers die vanaf het daarvoor bestemde gestoelte andere koek aankondigden dan dat ordinaire vuurwerk: hel en verdoemenis, zwavel en pek. Nog één aspect lijkt me relevant, namelijk de (al dan niet relatieve) welvaart, die van ons verwende kinderen heeft gemaakt. De armoe waarmee wij uit de oorlog kwamen, stond ons in de nieuwjaarsnacht niet meer toe dan een 'sterretje' en 'n enkel rotje plus hooguit nog een gillende keukenmeid.


(Terug)naar hhBest.nl