donderdag 19 februari 2009

Oudste stad

Ja zeg, gaan we daar over ruzie maken. Wat is de oudste stad van Nederland? Twee geweldige ego's tegenover mekaar: Thom de Graaf, burgemeester van Nijmegen en zijn collega van Maastricht, Gert Leers. 'Ruim voor de Romeinse tijd was er op het grondgebied van Nijmegen sprake van prehistorische nederzettingen,' meent De Graaf volgens De Gelderlander. Leers haalt daar z´n neus voor op: 'In Nijmegen was wel eerder bewoning, maar dat was slechts een militair kampement. Maastricht was veel eerder een stad dan Nijmegen.' Gaan we daar eerst eens over stoeien, wat is een stad? Een verzameling huizen rond een kerk, met een stuk perkament, gezegeld door een of andere aartsbisschop (vóór de scheiding van Kerk en Staat) of hertog, waarop staat: 'Stad!' Vanuit dit gegeven is het een waarheid als een koe dat bij voorbeeld Den Haag - ook al woont daar 'een graaf wiens zoon Jantje heet' - nog steeds een dorp is.
De Graaf (niet die van Den Haag dus) noemt het allemaal een kwestie van citymarketing. Eh....watte? Ten opzichte van welke doelgroep? Nederlanders? Sorry, geen interesse. Europeanen? Maar dan is het pleit beslecht. Dan is Tongeren, in Belgisch Limburg de oudste stad. Daar heeft Ambiorix nog rondgestruind. Z'n standbeeld staat er op de Markt. Rot toch op met je pest-Valkhofje.


(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl

2 opmerkingen:

  1. Ik zal dit berichtje doorsturen naar mijn vrienden in Nijmegen! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ambiorix lijkt mij geen echte stadsbewoner. Maar je moet niet suggereren dat alleen al het noemen van die naam aantoont dat Tongeren véél 'ouder' is dan Maastricht of Nijmegen. Ik heb het even nagekeken: Ambiorix kreeg het kort voor de jaartelling aan de stok met Julius Racekar, zoals we in Nijmegen plachten te zeggen. Claudius Op Wieletjes (Civilis) zag de Romeinen aan komen lopen vanaf het Valkhof (waar hij vermoedelijk, net als vele Nijmegenaren na hem, zijn vriendinnetje aan het kussen was) en dat was in het jaar 69 AD, ongeveer honderd jaar later. Veel scheelt het dus niet. Ik maak me meer zorgen over het feit dat Claudius het naderen der Romeinse heirscharen niet alleen met gemengde gevoelens, maar tevens met knarsende tanden aanschouwde. Ik hoop dat daar de tong van zijn vriendinnetje niet meer tussen zat.

    BeantwoordenVerwijderen