donderdag 8 september 2016

Werkklimaat ten kantore

De gemeente Utrechtse Heuvelrug wil zeventien ambtenaren, ouder dan 62 jaar, door jongeren vervangen, omdat ze ‘de moderne tijd’ niet aankunnen. Online werken, computeren, je kent dat wel. Ben benieuwd of de gemeenteraad deze vlieger van B en W op laat gaan. Sinds enige tijd ben ik allergisch voor ‘leeftijdsdingetjes’, sinds mij iets dergelijks voor de voeten is gegooid.
Intussen promoveert ene Atze Boerstra aan de TU/e op het werkklimaat (letterlijk) ten kantore. Mensen kunnen kunnen ziek worden van de airco, als ze die niet zelf kunnen regelen – beschikken ze wel over een ‘eigen’ thermostaat, dan daalt het ziekteverzuim dramatisch.

Het ‘rijk geïillustreerde’ krantenartikel hierover vertelt dit verhaal wel drie keer. Tegenwoordig krijgen journalisten tevoren opgegeven, hoeveel tekens hun stuk moet tellen, vandaar. Wat ‘n geluk dat ik ‘boven de leeftijd' ben.

Toch, anderzijds: over temperatuur en deszelfs regeling kun je een flinke boom op zetten. Tijdens een recente hittegolf heb ik meermalen op het punt gestaan, bezorgd naar onze onderburen, die lieve Jeanne en Jaap, van wie de laatste al een eind in de tachtig is, te roepen: drinken jullie wel genoeg? Hier ten huize is de afspraak gemaakt, dat over temperatuur niet wordt gediscussieerd. Het door promovendus Boerstra gesignaleerde verschil in perceptie terzake tussen man en vrouw, is namelijk evident.

Van een gevecht over al dan niet aanzetten van de airco in de auto is dus allerminst sprake. Ook niet over het neerlaten en weer opdraaien van de zonneluifels. Geven en nemen hè? Ook wat betreft het regelen van de lichtinval sec.

Ik heb in de jaren zestig nog de bouw en ingebruikneming meegemaakt van het krantenpaleis (zo noemde men dat toen) aan de Wal in Eindhoven – intussen alweer vervangen door een ander kantoor. Airco was toen nog geen algemeen goed, welk gemis zich danig liet gevoelen toen wij daar eenmaal onze inktslavenarbeid zaten te verrichten: op typemachines, wel te verstaan. Maar het begrip ergonomie had toen toch al wel ingang gevonden, dus bezorgde de baas ons na verloop van tijd een aantal individueel bedienbare aircokasten, die in de bovenlichten van de ramen werden gemonteerd. Gevolg: discussies. Aan of uit? Als het aan mij lag, ja, maar ik had een oudere collega, die er absoluut niet tegen kon: Sjef B. Daar eddet al. Het was in de tijd dat het gezegde de ronde deed: ‘Bij het ED is iedereen chef, behalve Sjef B.’

Wil je het weten? Ik was chef, maar als het op de temperatuur aankwam, was ik Sjef ter wille. Laat staan dat vervanging door een jongere werd overwogen. CHU-kamerlid freule Wttewaal van Stoetwegen (wie herinnert zich nog deze markante dame?) zou geroepen hebben: Gekkenwerk!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten