Een gezegend putdeksel

Het vernieuwde centrum van Best is voorzien van ‘unieke’ putdeksels in het wegdek, waarop volgens het plaatselijke h.a.h.-blad Groeiend Best de heilige Odulphus is afgebeeld. Terwijl ik dacht, wat is dat nu weer voor gekkigheid, plaatste het blad de toevoeging dat het er net zo uit zag als de afbeelding op de stoep van het gemeentehuis.

Het gaat dus heel simpel om het nauwelijks meer voor publiciteitsdoeleinden gebruikte gemeentewapen uit de negentiende eeuw, waarin inderdaad de plaatselijke heilige is afgebeeld. Tot zover niks aan de hand.

De putdeksels in Best dragen overal elders de letters tbs, wat bij mij stelselmatig de gedachte oproept aan ‘afvalputje van de maatschappij’, maar dat terzijde. En het verhaal zou hiermee over en uit zijn, ware het niet dat het ‘eerste’ nieuwe putdeksel in de Hoofdstraat afgelopen zondag is gezegend door de pastoor in vol ceremonieel gewaad (cappa), in aanwezigheid van de burgemeester en een wethouder, met zo te zien als enige getuigen drie diakenen of acolieten in superplie. En de fotograaf, natuurlijk.

De pastoor profaniseerde het gezegende symbool door het een ‘teken van verbondenheid in ons dorp’ enz. te noemen en burgemeester Anton van Aert voegde eraan toe ‘dat het Best toch anders maakt dan veel andere gemeenten’.


Tja. Hiermee is het religieuze karakter van deze intieme bijeenkomst in de openlucht wel enigszins gerelativeerd, maar het zal duidelijk zijn dat de annexatie van het beeldmerk-initiatief door het r.-k. volksdeel mij toch niet echt lekker zit. Zware woorden als ‘scheiding van kerk en staat’, wil ik niet gebruiken, maar als men het over onderlinge verbondenheid heeft, dient men zich toch te realiseren dat we ook in Best te maken hebben met een multiculturele samenleving, die noopt tot voorzichtigheid met het oppeppen van autochtone religieuze tradities.