Bureaucratie subsidiëring in Best verstevigd

Met een stemverhouding van 11 voor en 9 tegen heeft de gemeenteraad  van Best maandagavond zijn greep op de subsidiëring van het muziek- en dansonderwijs verstevigd. Alle aanvragen, van wie dan ook, zullen de portefeuillehouder in het college van b en w en vervolgens de raad moeten passeren. Een versteviging van de bureaucratie.

De Stichting CultuurSpoor Best, aan wie de raad eerder een belangrijke coördinerende rol toekende, heeft het nakijken, al denkt men wel de nodige reuring in het centrum van Best te bereiken door aan te sturen op ‘n soort culturele hotspot in het voormalige Rabobankgebouw en de aangrenzende biblotheek. Ook op dit punt heeft wethouder John Verheijen (VVD) ‘huiswerk’ opgekregen, want er moet bij voorbeeld met de nieuwe eigenaren van het bankgebouw over de huur worden onderhandeld.

Hierdoor is het er in Best ook politiek niet eenvoudiger op geworden, want de scheiding der geesten loopt door tot in het dagelijks bestuur van de gemeente. Immers, in het college zijn naast D66 en VVD, voorstanders van het nu ontwikkelde subsidiebeleid, PvdA en de plaatselijke partij Best Open, nadrukkelijk trouw aan de ‘methode CultuurSpoor’, vertegenwoordigd. Voorstellen aan de raad worden niet door een wethouder gedaan, maar door dat college. Dat wordt heel gezellig.

Best wil reuring (opeens heeft dit woord het te pas en te onpas gebruikte bruisen vervangen) nou dat zal het krijgen. Immers de meest gebruikte synoniemen voor reuring zijn: opschudding, drukte, beroering en gedoe.


De openbare raadsvergadering, met afgeladen publieke tribune, was vooral een demonstratie van onmacht. Ook procedureel. De beraadslagingen waren voor het publiek zeer moeilijk te volgen, aangezien de vers opgestelde stukken, zoals de voorstellen van D66, niet voor hem beschikbaar maken. Bovendien zou voor nogal wat raadsleden het raadplegen van een logopedist of het volgen van een cursusje spreken in het openbaar geen overbodige luxe zijn.