Diederik Samsom heeft zich namens zijn PvdA tegen het
schaliegas gekeerd. Duveltje uit een doosje, zo’n ding op een veer dat
tegen je neus springt als je niet uitkijkt. Coalitiegenoot VVD, in de persoon
van Mark Rutte, trok op tijd z’n gezicht terug en werd verder niet warm of koud
van wat zich niet lijkt te verdragen met het kabinetsbeleid: het volslagen
overbodige voor- en tegens onderzoeken van boren naar dat gas in Nederlandse
bodem.
Even overbodig als het gewichtig confereren met voor- en tegenstanders plus
hele en halve sceptici over het al dan niet uitbreiden van de burgerluchtvaart
op vliegvelden als dat van Eindhoven. Praatjes voor de vaak.
Dezer dagen berichtte de Leeuwarder Courant over de zorgen die
Schiermonnikoog en Ameland zich maken over industriële ontwikkelingen rond de
Waddenzee (werelderfgoed, met dezelfde status als de Grand
Canyon). Een oliemaatschappij wil ten noorden van Schier, zoals het eiland
in de wandeling wordt genoemd, proefboringen gaan doen naar aardgas en de
gemeente vreest dat dit op een permanent boorplatform uitdraait; ja ondanks de
lessen van de aardbevingen in Groningen. ‘Toeristen komen hier voor de rust en
de duisternis. Dat komt dan allemaal in het geding,’ zegt Schier.
Het verontrustende is natuurlijk, dat niet de politiek bepaalt wat er in dit
overvolle land gebeurt, maar – allerkortst samengevat – de economie.
Of, anders gezegd, het verrassende verhaal van Samsom is
verkiezingsretoriek van het zuiverste boorwater. En Rutte houdt de boel echt wel
bij mekaar. Voorlopig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten