Vooruitgang

De Lijnbaan in Rotterdam bestaat 60 jaar. Nog steeds een populair winkelgebied, zeker bij jongeren, al noemen die het steevast ‘de koopgoot’. De totstandkoming in 1953 was een triomf voor de stad van de harde werkers, waarvan het centrum in mei 1940 totaal was ausradiert. Bijzonder van architectuur, ook nog. Vond men toen. In elk geval lijkt De Lijnbaan aan de malaise van het gemiddelde Nederlandse winkelcentrum te ontsnappen.

Rotterdam wil vooruit. Nog steeds. In een tv-journaal zag ik een meneer van VNO-NCW bozig een wegwerpgebaar maken, toen het erover ging Rotterdam The Hague Airport onderhand ook eens op te stuwen in de vaart der volken. Dat gebaar gold dan ook de suggestie dat de ondernemers voor hun vliegreizen toch de beschikking hebben over Schiphol. ‘Veel te ver weg,’ zei hij. Blijkbaar ligt er nog steeds niet genoeg asfalt tussen Rotterdam en Amsterdam.

Vooralsnog is er een lange weg te gaan, maar reken maar dat Rotterdam zijn zin krijgt. Ook al zei een wethouder voor de vorm dat een wens van VNO ‘natuurlijk niet voldoende’ is, om de noodzaak van de opwaardering van de Rotterdamse luchthaven te onderschrijven. Daarvoor zal er eerst nog heel wat water door de Rotte en de Schie moeten stromen, inclusief Milieu Effect Rapportage.

Reken maar dat De Economie zal winnen. Ik heb de neiging tegen de voorstanders te zeggen, ga eens in Eindhoven praten, maar dat is natuurlijk flauwekul, want daar zullen ze wel met argusogen loeren naar wat de concurrentie in de Randstad allemaal van plan is. Het is ze in Brabant toch al ‘n doorn in het oog dat de grote steden in het spraak- dus beleidsgebruik bij de vier boven de rivieren ophouden.

Tip: bel jobhopper Hans Alders. Die nodigde voor- en tegenstanders van uitbreiding van Eindhoven Airport aan tafel en toonde zich een meester in het zodanig sturen van het overleg dat Airport won. Tegen ‘de economische belangen’ is het vechten als tegen de bierkaai. Er is nu weer een handtekeningen-actie gaande tegen het vliegen na 11 uur ‘s avonds. Veel succes!