Vel over de neus

Het Mediaforum, onderdeel van het NCRV-programma Lunch, behoort tot mijn favoriete ‘luisterpunten’, hoewel daar de meningen worden gevraagd van telkens dezelfde coryfeeën, die vaak al over een eigen podium beschikken. Het is inherent aan het incestueuze karakter van ‘Hilversum’, waar men schaamteloos elkaar het balletje  toespeelt en – je kunt er de klok op gelijk zetten – prijzen of awards toekent.

Als je dit weet, is het niet zo erg. Minder vind ik het ontbreken van de mogelijkheid, deze dames en heren enig wederwoord te bieden. En zelfcorrectie (door de presentator of de deelnemers onderling) is doorgaans ook ver te zoeken.

Vanmiddag gebeurde dat gelukkig wel bij het bezigen van de niet bestaande uitdrukking ‘vel over de neus halen’. Bedoeld werd ‘het lid op de neus krijgen’, waarbij dus sprake was van verwarring met ‘het vel over de oren trekken’.

Dit soort verhaspeling van gezegden en spreekwoorden en de taal in het algemeen is op radio, tv en in de krant aan de orde van de dag, zodat ik razend benieuwd ben naar het Nationaal Dictee, dat dit jaar is toevertrouwd aan Kees van Kooten. Hij heeft immers gekscherend laten weten, dat hij  zich irriteert aan het het hedendaagse taalgebruik en de goegemeente in december eens ‘n poepie zal laten ruiken. Ik heb me voorgenomen, na jaren, weer eens mee te schrijven.

Intussen hoor ik op dat mediaforum zo’n ‘deskundige’ keihard zeggen, dat de media ‘zich moet bezinnen’. Voor mijn part maakt iedereen enkelvoud van een meervoudig woord, als een taalprofessional dat maar uit zijn hoofd laat.