Kees ging voor in de aanbidding

Op de ANP-foto zie je ‘n pop, iets wat het midden houdt tussen een pinguïn en een panda, met een blauw gekaft boek, waarop nog net een gouden kruis zichtbaar is, de hand opleggen bij een lachend blond meisje. Haar vriendin zorgt voor de digitale vereeuwiging. Wat is hier in godsnaam aan de hand?

Een meer prangende vraag: wat bezielt 26.000 jongeren – 4000 minder dan een jaar geleden, dat wel, terwijl Nederland-Denemarken toch tijdens de strategisch ingelaste pauze op scherm was te volgen – naar het Gelredome te komen voor ‘het grootste christelijke jongerenevenement van Europa’? Dat van de EO.

Toch niet, omdat Kees Kraayenoord de aanbidding leidde? Aanbidding? Dit staat in het van oorsprong roomse dagblad De Gelderlander en zusjes van de firma Wegener. Volgens de oude katholieke traditie, kan ik als ervaringsdeskundige zeggen, betekende aanbidding expliciet het bidden voor het uitgestalde Heilig Altaarsacrament, een rite die de protestanten  een gruwel was. Ik neem aan dat nu niet de pinguïn onderwerp van verering was.

Wat bezielt ze, vroeg ik me af. Laat ik ‘n gooi doen: vroeger zouden ze het een huwelijksmarkt hebben genoemd, heden ten dage heet zoiets een dating. Als de R.-k. Instuif, waarop ik in de jaren vijftig mijn derde meisje aan de haak sloeg. Dat was in Leeuwarden, waar het nogal ‘n probleem was, een partner van je eigen geloof te vinden, want ‘twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen’.

In Arnhem was dat natuurlijk geen probleem meer. De pinguïn met zijn blauwe bijbel helpt. En anders wel de panda.