Die goeierd van een Frans Bauer, die als Petrus Jezus mocht loochenen, vond het vooral leuk wat er gebeurde daar onder de Erasmusbrug. Niet onvermeld mag blijven dat zelfs de actuele godloochenaar Gordon met ‘n liedje een bijdrage aan die Passion heeft geleverd. Dat is het zo ongeveer wat ik nog van die eigentijdse weergave van het lijdensverhaal wilde zeggen, zojuist de ultieme uitleg van Sante Brun tot mij genomen hebbende.
Misschien is dit het moment om vast te stellen, dat Pasen niet langer een Algemeen Christelijke Feestdag is, maar ‘n soort voorjaarskerst – althans dat probeert het Nederlandse ondernemerschap er met toenemend succes van te maken. Zelfs een integere columnist als Bert Wagendorp ging deze week in de Volkskrant de mist in door Witte Donderdag aan te merken als ‘de sterfdag van Jezus Christus’. Nu moet ik hem nageven, dat het rustaltaar, waarmee de katholieken de instelling van de eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal (‘Neemt en eet, want dit is mijn lichaam’) herdachten iets had van een witte graftombe.
Toch schijnt de oorsprong van Pasen velen nog te intrigeren, getuige de aandacht die sommige media eraan besteden. Zo volgt de radiorubriek Met het oog op morgen de Goede of Stille Week op de voet, bij de hand genomen door de Brabantse cultuurhistoricus Gerard Rooijakkers. Gedegen voorlichting over wat inderdaad geschiedenis is geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten