Leegloop

Bisschop Hurkmans van Den Bosch zegt dat de leegloop van zijn kerk in Brabant niets te maken heeft met het seksueel misbruik (letterlijk: ‘met dit rapport’). Ik denk dat hij daarin gelijk heeft.

In de loop van tientallen jaren is er in het eens zo ‘vroom-katholieke’ landsdeel, waar ik gemakshalve Limburg maar even bij reken, sprake van een vermaterialisering, gepaard gaande met een toenemende lauwheid in geloofszaken. Vooral sinds een aantal kerkelijke verboden en geboden (los van De Tien van God) zijn afgeschaft, zoals het verplichte zondagse kerkbezoek en de vasten- en onthoudingswet, is het hard gegaan. Met het sluiten en slopen van kerken als gevolg. Tegelijk verschenen in de van huis uit katholieke, van haar bisschoppelijke censoren ‘bevrijde’ Brabantse pers de seksadvertenties. Een proces van jaren dus.

Wat tot dusver was overgebleven, was ‘n rudimentair soort sfeerkatholicisme, goed voor zelf geregisseerde trouwpartijen en kerstnachtelijk gezwijmel. Met principes had dat niets te maken. Sterker: om je officieel als katholiek te laten uitschrijven diende je pas principieel te zijn. En zo ontstond tevens een klimaat, waarin het walgelijke gefoezel in kerken en kloosters aan het licht kon worden gebracht.

Overigens, in de raadszaal van de gemeente Best hangt – in een onopvallend hoekje weliswaar – nog steeds een kruisbeeld.