Draaien rond de hete brij

Waar zal ik eens op stemmen, vroeg Jos Kessels zich af in een recente column. De wijsgeer, een kameel of een ezel. Een ezelin ontbreekt als keuzemogelijkheid en voor de context moet je trouwens bij het ED zijn. Want het is natuurlijk een metafoor.

Naarmate de datum van 2 maart nadert, werd het hoog tijd dat even werd stilgestaan bij het echte doel van de verkiezingen: Provinciale Staten. En niet de Eerste Kamer, wier toekomstige samenstelling bepalend schijnt te zijn voor het al dan niet voortbestaan van het op z’n zachtst gezegd omstreden gedoogkabinet Rutte-Verhagen. Is het straks een kwestie van verder gedogen of zoals een zwartkijker voorspelde ‘de Belgische chaos’?

In Brabant vatten twaalf organisaties die op enigerlei wijze in of met het buitengebied en de natuur bezig zijn de koe bij de horens. Ze stelden een manifest op en organiseerden in Den Bosch een debat met de provinciale lijsttrekkers. Wat doen we met ons platteland, deftig in de titel omschreven als ‘Het Brabantse buitengebied in een metropolitane omgeving’? Hou het maar op de spanning tussen stad en omgeving.

Deels zwaar door de overheid gesubsidieerde instellingen plus de boeren (ZLTO), plus de waterschappen, plus het toerisme (ANWB), kan daar méér uit komen dan een zacht mummelend compromis? Ik heb op die bijeenkomst niemand met dat manifest in handen gezien, het geduldige papier is aan de torenhoge stapels in het provinciehuis toegevoegd. Maar het initiatief is genomen, dat wel.

Wij pakken de zaken tegenwoordig ook in Brabant modern aan. Met een professionele ‘dagvoorzitter’ in de persoon van NOS-verslaggever Theo Verbruggen, die in elk geval zichzelf beloofd leek te hebben, het vooral ‘gezellig’ te houden. En met een entertainer over wie werd getwitterd dat hij de winnaar van het debat was. Kan je nagaan.

Twitter, jazeker. Mits uitgerust met een IPhone, een Blackberry of iets wat daar op lijkt, kon je via dat sociale medium de hele avond volgen. Hashtag: #hmvb. Er werd ook een poging gedaan, de twitteraars te betrekken in het vragenuurtje, maar Verbruggen had daar al gauw genoeg van, aangezien de tweets meer gemoedelijke commentaartjes waren. Bovendien bestond de weergave van het Twitterscherm door een beamer voornamelijk uit het ondefinieerbare gefriemel van de eigenaar van de ontvangende laptop.

Alle begin is moeilijk. Maar kandidaat en zittend statenlid Veerle Slegers had letterlijk het laatste woord en gaf meteen de ultieme waardepunten: ‘Natuurdebat was leuk vanavond hoewel niet echt op 't scherpst van de snede. Lijkt wel of organisaties tegenwoordig bang zijn voor pit.’

Laat ik het op mijn beurt zó zeggen: Het was weer eens draaien rond de hete brij. Want bij een redelijke eenstemmigheid over de noodzaak Brabants Ecologische Hoofdstructuur (EHS) af te maken, ontbraken de cruciale krachtmetingen over kwesties als de megastallen en de daarvan niet los te denken dierziekten als de Q-koorts, mitsgaders de angsten van de plattelandsbewoners. Verder mocht ik constateren dat die PVV-kandidaat best een aardige knul is. Zeker niet stom en hij bijt ook niet.

Twee slokjes jus kostten trouwens in de nogal ruw tot ‘congresruimte’ verbouwde fabriekshal twee euro. Ik weet nu definitief hoe zoiets gaat en ik denk dat ik een volgende keer lekker thuis ga zitten twitteren.

Handtekeningen voor de natuur gevraagd