Kan du palais

Geweldig toch, die aanstaande veiling bij Sotheby’s van de spullen van Juul en Benno? Dáár zal me een volk op af komen.

Een zekere ontroering maakt zich van mij meester. De smaak, de geur van de negentiende eeuw, die overigens volgens een professor die daar recentelijk een boek over heeft geschreven niet overal even fris was. Er is huisraad bij die nog door Willem I is aangeschaft. Geleidelijk aan naar de zolders verdwenen en verstoft. Maar toch, een zekere Hollandse zuinigheid spreekt er uit. Doet me denken aan dat porseleinen servies dat ik eens in een adellijk buiten bij Utrecht zag, waarvan sommige kopjes met zilverdraadjes waren gerepareerd.

Zoek iemand, die voor mij wil bieden op die kan du palais, volgens de catalogus het goedkoopste object (richtprijs 25-50 euro), ofschoon het natuurlijk niet slim is om die oproep hier te doen. M’n kop eraf, als-ie straks niet voor 750 euro of zo op Marktplaats wordt aangeboden. Onderschat in elk geval niet de cultuur-historische waarde (gek hè in een tijd waarin om cultuur wordt geschreeuwd?).

Zie de handvaardige lakei met bakkebaarden, die de E (van Emma) met kroontje en het woord Paleis op ‘n eenvoudige zinken kan schilderde zó voor me. Misschien was het wel die rijtuigschilder van de fabriek van mijn overgrootvader van moeders zijde, die in één ruk een bies op een wiel kon zetten. Terwijl-ie nota bene aan parkinson leed. Als-ie z’n thee dronk, kletterde het kopje in zijn trillende hand tegen het schoteltje. Maar die bies ging feilloos. Heb het natuurlijk uit de tweede hand, maar die strakke lijnen op de wielen van de calèche moeten in de konnklijke stallen nóg te zien zijn.