Houdoe Toon

Een goede collega is er niet meer. Toon Kloet, een werkzaam leven redacteur van het dagblad De Stem (tegenwoordig BN-De Stem) in Breda, is op 9 januari overleden. Hij werd toch nog 81 jaar, hoewel hij al meer dan twintig jaar te kampen had met een longaandoening.

Bij Toon, die ik sinds 1953 kende, zal ik blijven denken aan eigenschappen als groot verstand, sociaal gevoel, humor, bescheidenheid en een geweldig relativeringsvermogen.

Hij was een man van de regionale journalistiek, wat onder meer inhield dat hij heel dicht bij zijn streekgenoten stond. In de jaren zeventig van de vorige eeuw interviewde hij enkele tientallen oudere West-Brabanders, wat uitmondde in boeiende verhalen die vervolgens zijn gebundeld onder de titel 'Het Brabant van toen'. (Bij Brabants Dagblad deed Jo Wouters dat onder dezelfde titel maar dan in oostelijk Brabant.)

Toon Kloet was ook een aantal jaren verslaggever bij Provinciale Staten, waardoor ik veel met hem te maken kreeg. Ik herinner me nog een telefoongesprek met hem over een of andere kwestie, dat hij meende te moeten besluiten met: 'Zeg Guido, 't is morgen wel carnaval hé?'

Zijn laatste jaren bij De Stem verzorgde hij een columnrubriek genaamd Ondertoon. Vorig jaar moest Toon met zijn Gonnie vanuit hun gezellige bungalow met fraaie patiotuin in de Haagse Beemden verhuizen naar een verzorgingsflat. Ik heb hem toen nog een brief geschreven, waarop - niks voor Toon - geen antwoord kwam. Nu begrijp ik dat beter.

Toon was een gelovig mens, hij deed vrijwilligerswerk in zijn parochie en had een levensstijl, waarin hij geneigd was zichzelf weg te cijferen. Een buitengewoon goede mens, die mij altijd bij zal blijven. Schrijnend dat hij op de website van BN-De Stem onvindbaar is.

Hem kennende, zal hij dit misschien allemaal wat overdreven vinden. Het zij zo. Houdoe Toon.

(Terug)naar hhBest.nl