Scheermesjes 2

 

Je moet het natuurlijk zelf weten, maar ik raad je aan eerst even kennis te nemen van Scheermesjes 1, een stukje uit november 2006, dat ik gemakshalve even naar Manieren heb gecopieerd.

Overslaan kan ook hoor.

Het gaat over de vernieuwing van scheermesjesfabricage, ter stimulering van de omzet. Doodgewone handel.

Wie een enkelvoudig mesje heeft, is natuurlijk al heel lang achterlijk. Tweevoudig is al een stuk beter, maar wie enigszins bij de tijd wil zijn zorgt dat drie mesjes tegelijkertijd over de huid glijden. Maar dan moet hij (of zij die wat dan ook wil ontharen) wel een nieuw houdertje kopen.

Ik heb me dus zo lang mogelijk tegen drievoudige mesjes verzet; heb nu eenmaal ‘n hekel aan koopwaar, die mij op agressieve toon wordt aangeprezen. Goed is goed etc.

Totdat mijn laatste steun en toeverlaat op dat punt, de HEMA in Best, het ook liet afweten. ‘O…., die hebben we allang niet meer.’ Jaja.

Dus, al voorbereid op gedwongen winkelnering, passeerden we vanmorgen toevallig Citycentrum Veldhoven. (Ik weet nog dat de gemeenteraad aldaar in de jaren zestig van de vorige eeuw discussieerde over de realisering van dit winkelconglomeraat, zo oud ben ik al. Citycentrum was een modieuze stedebouwkundige term, die door die dorpsraad klakkeloos is overgenomen en nu zitten we met de gevolgen.)

Daar was dus ook een HEMA en wat denk je? Mijn dubbele mesjes. Volop.  De kassadame  was een okézegger. Ik merkte op, dat zij iets hadden wat in Best ‘allang’ niet meer te koop was, waarop zij reageerde met: OK! Eigenlijk is het niet OK had ik nog willen zeggen, maar ach, het kwam er niet van. De uiteindelijke verklaring moest toch weer uit de vestiging in Best komen: ‘O, in Veldhoven? Daar zit een franchisenemer.’ Schijnt een heel verschil te zijn, met een gewoon filiaal.

Heb voor de zekerheid maar ‘n flink voorraadje mesjes  ingeslagen. Wie daarna leeft, die dan zorgt.