Vermijdbaar lawaai

Een van de moeilijk te verwerken verschijnselen in dit stukje aarde met 18 miljoen mensen is het lawaai. Momenteel is de windrichting zodanig dat ik de A58 op ons balkon duidelijk kan horen. Qua vliegtuiggerucht valt het de laatste dagen gelukkig mee. En de grasmaaiers (nagenoeg wekelijks) zijn ook even niet present. Overigens hebben we na voortijdige bladval van de geplaagde bomen ook al bladblazers aan het werk gezien en vooral gehoord.

Enfin, vul zelf verder maar je irritaties in. Bij ons zijn buitenschilders aam het werk. Vandaag even niet omdat er een grijze dag met soms wat regen is aangekondigd. Ik heb er eerlijk gezegd naar uitgekeken tijdens de dagen met tegen de 30 graden. Al is dat laatste nog heilig, als je in de krant een verhaal leest over de hitte op Sicilië waar in twee jaar geen druppel is gevallen. De kippen tuimelen er van hun stokjes voor zover ze van dat zitcomfort zijn voorzien.

Die schilders opereren overeenkomstig een wettelijke verplichting tegenwoordig met een hoogwerker. In ons geval een exemplaar met dieselmotor. Lawaai. Maar onze verver (een immigrant van kleur!) is bijzonder vriendelijk en beleefd; hij voldeed prompt aan ons verzoek, de motor van die hoogwerker zo min mogelijk stationair te laten draaien. Dat scheelt 'n slok op 'n borrelZijn er ook elektrisch aangedreven hoogwerkers? Jazeker, antwoordt een Eindhovens verhuurbedrijf op de desbetreffende vraag. Ik had het ook eenvoudiger met een zoekterm op internet kunnen nagaan, blijkt achteraf. Vermindering van lawaai en van de uitstoot van broeikasgassen is dus een kwestie van tijd, al lijkt die (klimaatrampen) steeds krapper te worden.