Laat de show maar achterwege

De aardbevingen in Turkije en Syrië houden terecht de wereld in hun greep. Meer dan zestig landen bieden in welke vorm dan ook hulp, waarbij politieke tegenstellingen even worden vergeten. Met de herdenking van de watersnood van 1953 nog vers in het geheugen, doet Nederland, destijds ook flink geholpen, natuurlijk mee. Alleen, de tijden zijn veranderd. De manier waarop veranderde mee. Wat mij de laatste jaren niet zo zint is het showelement dat bij inzamelingsacties in ons land nogal eens de boventoon voert.

Natuurlijk neemt de ramp in het Midden Oosten bij de media een prominente plaats in. Goed nieuws is geen nieuws en hooguit geschikt voor de achterpagina, zei Maarten van Rossem onlangs in een van zijn  intensief beluisterde podcasts. 

De ene presentatie van het slechte nieuws is de andere niet. Er is voor de aardbevingen zelfs als een vignetje (de concentrische cirkels die een aardschok symboliseren) bedacht voor bovenaan de pagina’s met het verschrikkelijke nieuws, vooral dat uit het ook al 22 jaar door een burgeroorlog geteisterde Syrië. 

Ooit sprak een politieman mij aan over het gedrag van een verslaggever: ‘die fotografeert lijken,’ zei hij misprijzend. Maar OK, dat was een andere tijd. Toch pleit ik voor een zekere terughoudendheid. Maak er geen show van. 

Er komt op tv weer zoiets aan als de actie met BN-ers voor een ramp op Haïti, die miljoenen opleverden, maar waarvan de uiteindelijke bestemming nooit duidelijk is geworden. Een herhaling daarvan is niet waarschijnlijk, maar houd het aub nu wat rustiger. En laat de influencers maar thuis.