Tour de Francuh

Het is wel  'n jaar of vijftien geleden, dat mijn toen nog in leven zijnde broer Ed, die in Frankrijk woonde, mij attent maakte op veranderingen in de uitspraak van het Frans, ten opzichte van wat wij thuis en op school hadden geleerd. 'Je hoort op de radio bij voorbeeld bonjourE, in plaats van 'gewoon' bonjour. Et voilà, wij betraden een Bureau de Tourisme in de Elzas, en werden verwelkomd met bonjoure. (de spellingchecker pruttelt, want schrijftaal is dit natuurlijk niet). 

Het zijn uiteraard de jongeren die de taal fonetisch veranderen. En denk maar niet dat het bij bonjour(e) blijft. Tot mijn verrassing - nee, geen verbazing - hoorde ik op Radio 1 (NL) de al enigszins vertrouwd klinkende Française opeens in een aankondiging zeggen: Radio Tour de Francuh. Voorheen werd de uitgangs-e van France nooit uitgesproken. Ook niet door Charles de Gaulle op de tv met zijn Vive la France. Misschien draait die z'n lange lijf wel om in z'n graf.

Mijn vader, die als troubadour optrad met de luit, maakte in de jaren dertig van de vorige eeuw eens 'n tournee langs de Bretonse kust, waarbij hij toen zeer bekende chansons van onder anderen Theodore Botrel ten gehore bracht. Na afloop kwam er een man naar hem toe, die zei: 'Ik heb slechts aan de uitspraak van één woord gemerkt dat u geen Fransman bent.'

Dat was toen.