Online kopen. Ontkom er maar eens aan, zeker zolang dat verdomde virus ons in de greep houdt en we zoveel mogelijk thuis moeten blijven. Nog steeds, al willen nogal wat mensen dat niet meer geloven en aanvaarden ze gelaten het geschipper in de supermarkt.
Ik ben een aanhanger van de beweging tot steun aan de plaatselijke winkelier, maar waar is in mijn omgeving nog een sigarenboer te vinden? En de zelfstandige boekhandelaar, met wie je over het aanbod kunt praten? Ik noem maar wat.
Online kopen in de praktijk. Ik kreeg digitaal (!) een boekenbon en ging dus naar BOL.com voor twee boeken van dezelfde auteur. Alles leek goed te gaan, totdat de leverancier om onduidelijke redenen elk boek apart in naar mijn smaak veel te grote dozen verpakte en vervolgens bij Post.NL aanbood. Ik kreeg dus op één dag twee verschillende bezorgers aan de deur. (Nou snap ik, waarom het maandelijkse aanbod van oud papier aan de stoeprand zo omvangrijk is.) En Post.NL maar klagen dat het coronavirus haar behoorlijk dwars zit.
De tweede bode kwam tegen de avond aan ons appartement en belde, niet bepaald geduldig, herhaaldelijk met tussenpozen van pakweg 10 seconden. De intercom met automatische deuropener deed het niet (niet erg, wordt binnenkort vervangen) dus ik zei dat ik wel even naar beneden zou komen. OK, zei de bezorger en stapte in zijn voor de uitrit geparkeerde, niet als van Post.NL herkenbare auto. Het pakje had-ie ergens neergelegd, riep hij door het geopende portierraam.
Heel gezellig allemaal. Maar ik heb mijn boeken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten