Marius Jaspers, een uiterst actieve blogger uit Haarlem, beschrijft vandaag onder de titel Zwarte Asperges een incident met een door hem ternauwernood voorkomen brandje bij de (even) afwezige buurvrouw. Een zekere Sjef reageert met een link naar Wikipedia, die bij mij het oude roomse sentiment oproept: het gregoriaanse gezang Asperges me, Domine hysopo…. (Besprenkel mij, Heer met hysop)
Dit was een gezang, dat – behalve in de paastijd want daarvoor had men een ander lied – op zondag aan het eind van de hoogmis (de gezongen mis) werd uitgevoerd. Opluchting: we konden naar huis ;-)
Het Asperges Me is een van de vele dingen die na het Tweede Vaticaans Concilie (1969) uit de r.-k. liturgie werden geschrapt. (Ik heb mensen gekend die onder meer daarom sindsdien niet meer naar de kerk gingen.) Een mooie solo-uitvoering van Asperges Me vind je hier op YouTube.
Sjef legt het verband met de momenteel overal geserveerde groente, die tot vervelens toe ‘het witte goud’ wordt genoemd. Niet voor het eerst, natuurlijk. Want als kinderen zongen wij, op de gregoriaanse noten al: ‘A-a-spe-e-erges mee, ei-ei-er-saus.’
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten