Burgemeesterskramp

Nee, niet het ongemak van de burgemeester van Nuenen die er vandaag in het ED van meerdere kanten van langs krijgt, maar de regelrechte soap rond het plotselinge aftreden van burgemeester Ralf Krewinkel van Heerlen wegens een als stiekem betitelde sollicitatie in Kerkrade. Wie is er nu eigenlijk verkrampt? Niet Krewinkel volgens mij, maar de hele constellatie rond burgemeestersbenoemingen. Kunnen we in Best over meepraten, maar dit terzijde.
Het soapkarakter van het Limburgse gebeuren zit ‘m in het feit dat het dagblad De Limburger in een zijkamertje via een per ongeluk ingeschakelde audioverbinding kon horen wat zich tijdens de benoemingsprocedure in de zogenaamde vertrouwenscommissie van Kerkrade afspeelde. Eigen schuld dikke bult, dit gelek.
Had meneer Krewinkel tijdens zijn ziekteverlof - om bijzondere redenen die hier niet ter zake doen - niet naar de post in Kerkrade mogen solliciteren? Natuurlijk wel. Maar dit blijf je houden, zolang je vasthoudt aan een verkrampte en halfslachtige selectiemethode van burgemeesters en trouwens ook aan die van commissarissen van de koning, waarbij alles zich in achterkamertjes afspeelt en de burger niets heeft in te brengen. Daardoor zullen we waarschijnlijk ook niet te weten komen, wat er – behalve dan die drogreden  - werkelijk achter het geforceerde vertrek van de burgemeester van Heerlen zit.
Tenzij er iemand effectief lekt natuurlijk.