Roddel en achterklap

We krijgen de smaak te pakken, het MeToo-effect kent geen grenzen. De Haagse beerput gaat nu helemaal open. Na VVD-er Han ten Broeke, wiens relatie met een ondergeschikte hem de politieke kop kostte, is nu partijleider Alexander Pechtold van D66 aan de beurt.

Bij de onthulling over Ten Broeke door het online magazine HP/De Tijd waren de druiven onder het Haagse journaille in zoverre zuur, dat men riep: wisten we allang. Het gaf mij aanleiding, te opperen dat parlementaire redacteuren maar beter niet te lang in het Haagse kunnen blijven hangen. Immers de onderhavige kwestie was politiek relevant; ze zei alles over de bij de VVD heersende cultuur, waar het om uitglijders van haar coryfeeën gaat.

Maar nu dan Pechtold. Je kon er op wachten, gezien de weerstand die zijn hypocriete houding als coalitiepartner – cumulerend tijdens het debat over de ontsporing van minister Blok – binnen en buiten zijn partij oproept. De verwijzingen op sociale media naar de tactieken van kereltje (© wijlen Jan Blokker) Pechtold zijn dan ook niet van de lucht. Echter, waar is in dit geval van een ordinaire ruzie in de privésfeer de politieke relevantie? De vrouw in kwestie vond er aanleiding in, af te treden als gemeenteraadslid voor D66 van Meppel, maar dat lijkt vooral een gewiekste methode om de aandacht op haar geval te vestigen. En verder was het natuurlijk het zelden of nooit geciteerde roddelblad Privé dat zich overgaf aan zijn core business.

Maar ja, Pechtold hè? Dus eveneens ‘gefundenes Fressen’ voor RTL Boulevard en vervolgens werd Twan Huys, koud begonnen als presentator van de Late Night Show al bij de tweede aflevering in het diepe gegooid. Nog nooit heb ik een gerenommeerd tv-journalist in zo’n ongemakkelijke situatie gezien als in de warrige discussie met een inderdaad warrig over komende mevrouw. De voorgeschreven luchtigheid en frivoliteit bij het commerciële RTL 4 is hem ronduit gezegd opgebroken.

Nog gauw even teruggekeken naar Pauw. Nou, die keek wel uit.