dinsdag 1 juli 2014

Brugse manieren

Verliefd op Brugge. Wie niet. Al diep in de vorige eeuw gold als bij Napels, maar dan letterlijk, eerst Brugge zien en dan sterven. De handelsstad die in de middeleeuwen door verzanding van Het Zwin de wereldhegemonie van toen moest afstaan aan Antwerpen en vervolgens qua uitstraling bleef zoals het was. Zelfs C&A gaat er nu schuil achter een middeleeuwse pui.

Wie er voor het eerst komt, zal zorgvuldig moeten kiezen. Het Groeningemuseum met zijn topstukken uit zes eeuwen Belgische (schilder)kunst, Jan van Eyck voorop? Het Sint-Janshospitaal, speciaal gewijd aan Hans Memling. Beide zijn natuurlijk monumentale, historische gebouwen. Een ritje met de koets, een vaartocht op de reien. Of toch maar een wandeling op en langs het bolwerk met zijn standaardmolens en uitzicht op het volledig intacte geboortehuis van de priester-dichter Guido Gezelle? Uitrusten aan de voet van het standbeeld van Jan Breydel en Pieter de Coninck (aanvoerders Gulden Sporenslag) en het Belfort.

En dan, lekker eten. Maar pas dan op voor de Brugse manieren, in het bijzonder die van de horeca. Want ze zijn daar zeer bedreven geraakt in het tillen van toeristen. Het makkelijkst te pakken zijn de Engelstaligen, iets minder het eigen volk, want dat kan met je in discussie gaan, hoewel een Vlaming zelden z’n hart lucht, tenzij achter je rug. Maar bij ‘Hollanders’ werkt de truc niet – die laten zich de kaas niet van het brood eten en spreken nagenoeg dezelfde taal.

Let wel, ik heb dit uit de eerste hand. Een Nederlander met geringe trek, maar nog de thuisreis voor de boeg, koos als maaltijd een voorgerecht. Kreeg echter het veel duurdere hoofdgerecht geserveerd en vervolgens diverse grote monden toen hij daar tegen protesteerde. Hij had het toch besteld? Moest de serveerster het dan zelf betalen? Dat laatste was nog waar ook. Want, aldus een andere, al jaren in Brugge wonende Nederlander: ze zijn op dit punt geïnstrueerd!

Houd dit dus even in het achterhoofd, als je door een snorkend stedentrip-verhaaltje van een BN-er in het NS-periodiek Spoor naar Brugge wordt gedirigeerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten