Verzekeren

We hebben een reisje geboekt. We willen ook wel eens wat. Naar een eiland in de Middellandse Zee, met het vliegtuig en dan rondrijen met een bus. Zoiets heet tegenwoordig een reisje. **** Maar daar moet ik altijd mee lachen. Als het koud is (en dat zou daar best kunnen) dan is het maar de vraag of er zoiets als een kacheltje is.

Kwam de vraag in het internetformulier aan de orde: annuleringsverzekering? Nou, daar antwoorden wij in principe altijd met ‘nee’ op. Dat principe houdt in, dat je je überhaupt niet moet verzekeren voor iets dat je zelf kunt opbrengen. Dus als je zo’n reisje kunt betalen… ik bedoel maar.

Vandaar dat een satanische lach mij ontschiet, als ik in de krant lees dat de enorme schade van vele miljarden die de natuurramp in Japan heeft veroorzaakt wel eens zou kunnen leiden tot verhoging van ook onze verzekeringspremies. Het lijkt ‘n beetje op de manier waarop ons een oor aan genaaid wordt met de benzineprijzen, als gevolg van de paar druppels olie die we vanuit Libië moeten missen, maar in dit geval ligt het toch ‘n tikkeltje anders, begrijp ik. Verzekeringsmaatschappijen doen namelijk wereldwijd aan herverzekering. Dus als de firma’s waar ze hun zaakjes hebben ondergebracht grote uitkeringen moeten doen, dan werkt dat ´natuurlijk´ door in de herverzekeringspremies. Zoiets.

Is dat nou zo om te lachen? Niet echt, maar het bevestigt natuurlijk wel de gezondheid van de redenering dat je minstens tot honderd moet tellen, voordat je je voor elk wissewasje een verzekering laat aansmeren. Zoals je bij te dure benzine uiteraard kunt overwegen, zo nu en dan het OV (mits niet ook te duur) de fiets of de pedes apostolorum te nemen.