Dé Nederlander bestaat niet. Of toch wel?

Dat mensen met een onnederlandse achternaam, al dan niet tegen betaling bereid zijn, te verklaren dat de Nederlander niet bestaat, is natuurlijk puur toeval.
Eerst Máxima Zorreguieta, in welk verband weet ik niet meer en ik heb geen zin om daar nu ook weer naar te googlen. En nu Paul Schnabel, tijdens een lezing in Rotterdam, meldt de Volkskrant.
De directeur van het Sociaal Cultureel Plan-
bureau geeft Máxima gelijk en niet zo’n beetje ook, verklaart de krant in een modisch zinnetje.
Ik kan het niet onderdrukken: Hou je Schnabel. Die solliciteert naar een lintje, met de bijzonder geleerd klinkende adstructie: ‘Het concept Nederlandse identiteit rust primair op emotionele beleving en mythologisering van het verleden’. Althans, zo citeert de verslaggever de directeur van het SCP, die waarschijnlijk niet rust maar berust heeft gezegd. Ja, ik leg hier de vinger op, omdat de taal niet ‘van gans een volk’ is, zoals een inmiddels overleden staatssecretaris van cultuur het eens zei, maar ‘gans een volk’. Zonder van dus. En deze negentiende eeuwse uitdrukking betekende niet meer en niet minder dan ‘als er een taal is, heb je een volk’. Ziedaar één van de fundamenten van de volksidentiteit. Een andere is, het merkwaardige gegeven dat wij Nederlanders elkaar in het buitenland vanaf een kilometer afstand herkennen. Al is het maar aan de korte broek, de sokken en de sandalen.
Ach, wat ’n onzin allemaal. Zo kunnen we nog wel uren doorgaan. Dé Amsterdammer bestaat niet, dé Brabander bestaat niet, dé Bestenaar bestaat niet. Als je er nu eens van uit zou gaan dat Nederland eigenlijk een geamputeerde natie is, een feit waaraan we bij herhaling worden herinnerd, als sprake is van de titel Koningin der Nederlanden. Schnabel grijpt daar eigenlijk op zijn manier ook op terug als hij memoreert dat koningin Wilhelmina als zij het over Mijn Volk had onderscheid maakte tussen Nederlanders en Papen. Klopt helemaal. Uit mondelinge overlevering weet deze Brabander, dus paap van origine, hoe er bij een of andere plechtigheid in zijn geboortedorp ‘Weg met de koningin’ werd geroepen.
Noord- en Zuid-Nederlanders, ze bestaan, boven en onder de open riolen, zoals de Zuid-Nederlander Johan Biemans, zojuist begiftigd met een prijs voor zijn verhalen in dialect, het pleegt uit te drukken. Dus hebben ze een identiteit en eenieder mag zelf bepalen wat die precies inhoudt, zonder zich te hoeven storen aan het gebabbel van een prinses of een planoloog. Ook al zegt laatstgenoemde in feite hetzelfde met zijn ‘emotionele beleving’ als ondergetekende.

Foto www.deloodsboot.nl: Wilhelmina in Friese klederdracht. De Friezen beschouwen zichzelf trouwens ook als Nederlanders.

(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl