Het populisme van Maria

De CDA-minister van Economische Zaken, Maria van der Hoeven, werd onlangs in een evaluatie door de Wegener kranten beschreven als 'n tikkeltje té ambitieus.
In die typering kan ik me redelijk vinden. In het toontje van de minister tref ik trouwens ook een flinke dosis zelfvoldaanheid aan. Misschien komt dat toch door dat zuidelijke nonnetjesaccent. Tenenkrommend, zelfs voor een streekgenoot.

Van der Hoeven wil nu ook haar steentje bijdragen in het opschonen van onze economie, in die zin dat ze heeft geroepen dat het maar eens afgelopen moet zijn met 'die idiote salarissen'. Begrijp me goed, het gaat haar niet alleen om het gegraai in het bank- en verzekeringswezen en bij semi-overheidsbedrijven. Nee, ook in het particuliere bedrijfsleven moeten exorbitante beloningen worden aangepakt. Desnoods moet daar maar het vennootschapsrecht voor worden aangepast.

Maria is dus bezig het kabinet, waarvan zij deel uit maakt, mogelijk aaangemoedigd door het succes van Bos, links te passeren; althans doet pogingen in die richting. Dat ze het zelf gelooft...

Naar aanleiding van de geldcrisis is door menigeen al (de wens is de vader van de gedachte) geopperd dat die wel eens het einde van het kapitalistische stelsel zou kunnen betekenen. Nou, vergeet het maar. En de kans dat Maria van der Hoeven een kamermeerderheid zal vinden voor haar plannen tot het knechten van het autonome privébedrijf lijkt me in de schaal van onze ex-onderwijsjuf niet hoger dan 2.
Het komt me voor, dat Van der Hoevens ambities voornamelijk worden gevoed door een flinke scheut populisme.


(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl