Romantiek bestaat nog

In deze verschrikkelijke tijd van oorlogen, aanslagen, geldontwaarding, verruwing en onverschilligheid tegenover elkaar, is nog wel degelijk plaats voor romantiek.Wat ik dan zo romantisch vind? Nou, die Eigen Veerdienst Terschelling bij voorbeeld, die ondanks veel gemopper onder plaatselijke en landelijke overheden maandag toch maar lekker van start is gegaan. De boot vaart trouwens niet alleen op Terschelling, maar ook op Vlieland.
Dit geval van privatisering is nu eens niet door de overheid gestimuleerd, maar kon worden gerealiseerd dankzij het feit dat er vooralsnog geen wetten of regels bestaan, die haar konden tegenhouden. Schijnt aan te worden gewerkt, maar reken maar dat de initiatiefnemers tot op Europees niveau zullen terugvechten.

Waarom eigenlijk, deze concurrentie voor Rederij Doeksen te Harlingen, die de veerdiensten op de waddeneilanden al sinds mensenheugenis uitvoert? Ach, gewoon het gevoel door een monopolist prijsmatig te worden gepakt.

Details over de nieuwe veerdienst, die ‘eigendom van de eilanders’ wil zijn en die grootste plannen heeft voor het inzetten van snelle boten, staan op de eigen website.
Wie wel eens op de waddeneilanden vakantie heeft gevierd of op Terschelling het Oerol-festival heeft bezocht, kent het aparte, ja romantische gevoel dat zo’n bootreis geeft. Met weemoed denk ik terug aan die gezinsreizen met de auto als rijdende koffer. Voordien was het de gewoonte een hutkoffer vooruit te sturen. Dat inschepen op de vingerwijzingen van de crew over twee smalle planken – als dat maar goed gaat – gaat altijd goed.

En dan de meeuwen boven het kielzog, die elkaar het opgegooide brood afvingen. De boomtakken die de vaargeul markeren. Daar is ooit een journalist lelijk mee bij de neus genomen. Iemand zei terloops: ’Het is toch helemaal mis met het milieu op het wad. Kijk nou es, er groeien zelfs al boompjes.’ Stond de volgende morgen in kader op de voorpagina. Effe het checken vergeten.

Bij aankomst in West-Terschelling en bij vertrek, stonden er altijd mensen op het havenhoofd of de kade te zwaaien.
In de tijd van de verzuiling, gingen de rooien naar Terschelling en Vlieland, de roomsen naar Ameland en de Groningers naar Schiermonnikoog. Texel dat trouwens sinds jaar en dag een eigen veerdienst heeft, was en is voor de Hollanders.



(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl