Hohoreca

Een citaat: 'Al is de wereld nog zo voos en rot, de wetenschap dat je erover kunt schrijven maakt alles draaglijk.' Ronald Giphart in de Volkskrant. Giphart bewijst sinds enige weken op de pagina die om onbegrijpelijke redenen Voorkant heet, de vervangbaarheid van Martin Bril.
Ik moest aan de onliner over wat Giphart 'de troostende kracht van het woord' noemt, denken nadat wij in één week tijd twee keer door de horeca waren besodemieterd.

Al sinds de invoering van de euro heb ik het niet op die Hohoreca begrepen, omdat ik ervan uitga dat dit collectief de verdubbeling van de prijzen schaamteloos heeft aangezwengeld. Niemand kan mij van die gedachte af brengen.

Terzake (voortaan schuw ik niet het noemen van namen, want er zijn tenslotte ook gunstige uitzonderingen): Dat de eet- en drinkgelegenheid Dakota aan de Markt in Roosendaal zonder blikken of blozen een kop slappe koffie met een voetbad op tafel zet, is tot daaraan toe. Maar om nou twee jongetjes van onder de zeven jaar tiramisu (met drank!) te serveren in plaats van de bestelde mousse au chocolat, is ronduit een hufterige streek.

Het etablissement In den dorstigen hoan, ook tegenover een stadhuis, maar dan in Venlo, prijst zijn 'overheerlijke zomersalades' aan. Nou, ik zal de lezer een gedetailleerde beschrijving van de vieze, natte, slappe brij, met druipende, ternauwernood ontdooide carpaccio, besparen.

Het ergste is dat de eigenaren/uitbaters zich achter het personeel verschuilen en ten stelligste verbieden, iets van de nota af te doen. 'n Gratis kop koffie (slappe wats) is het enige wat er behalve 'ik zal het tegen de kok zeggen' af kan. Die meid in Venlo presteerde het nog, te beweren dat wij met onze klachten een hoge uitzondering waren. Krijgt vast binnenkort opslag.

Er is voortaan maar één afdoende oplossing: na de eerste inspectie van het eten zonodig teruggeven en aftaaien. Dan is het aan de hohorecabaas, te bewijzen dat-ie niet tot de penose behoort.


(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl