Apollonia

In Best is vanmiddag voor de Kerk getrouwd. Een zeldzaamheid als je het mij vraagt. Het bruidspaar had dan ook vooraf tegen de pastoor gezegd: 'Trouwen doe je maar één keer.' Een graad van optimisme, om jaloers op te worden.
In het voorbijgaan zag ik de deuren van de Odulphuskerk wijd open staan, ook al een zeldzaamheid door de week; op het kerkplein stonden auto's, waarvan één met een wit strikje in de antenne. Ha, een trouwerij! Hoe zou dat tegenwoordig gaan? Kan ik ook nog eens voorbij dat traliehek, dat anders alleen open staat bij reguliere kerkdiensten en op Monumentendag, waarop het bisdom voorzichtig roept: 'Kom in de kerk, in plaats van naar. (Dat laatste kan het bisdom wat de meeste katholiek geregistreerden betreft vergeten, uitgezonderd Kerstmis en de eerste communie die bij voorbeeld in het Eindhovense stadsdeel Tongelre als gemeenschappelijk feest is afgeschaft, vanwege wangedrag van de kerkgangers.)
De huwelijksmis.
De kerk in vol ornaat. Vier brandende kaarsen op de offertafel en vier op het hoogaltaar, van uit de tijd dat de priester nog met de rug naar het volk celebreerde. De familie in zes rijen van de voorste banken, beweerszijden het gangpad. Een koortje van hoofdzakelijk vrouwen, dat iets op een thema van Handel, ik meen uit de Messias, zong. Het orgel zweeg in alle talen.
Het evangelie van Johannes over de Bruiloft te Kana. Jezus, die na enig tegensputteren, water verandert in wijn van een zodanige kwaliteit dat de gasten zich daarover verwonderen. Meestal schenkt men later de wat mindere wijn, als de reeds rijkelijk voorziene bruiloftsgangers het toch niet meer zo goed proeven.
De pastoor interpreteert dit verhaal in zijn preek als een uiting van de Mateloze Liefde Gods. De bruid is vermoedelijk tandartsassistente of haar toekomstige man tandarts, want de pastoor wijst vervolgens op de aanwezigheid van de Heilige Apollonia, 'derde pilaar rechts'. Inderdaad, met de palm der martelaressen in de hand. Deze heilige die in de derde eeuw in Egypte geleefd zou hebben (Zie Wikipedia) wordt trouwens meestal afgebeeld met een tandentrekker. Ze <- is dan ook de beschermster van de tandartsen en tandartsassistenten. Het heeft ermee te maken, dat bij de marteling die A. onderging haar complete gebit werd getrokken.
Een andere prominente gast (zij het niet met beeld en al vertegenwoordigd) was Sint Christoffel, de Christusdrager. Hij bracht het Jezuskind in een stormachtige nacht over een kolkende rivier en dankte daaraan zijn naam. Handelsreizigers, vertegenwoordigers en tegenwoordig accountmanagers hadden en hebben een medaille van hem naast het portret van hun partner ('Denk aan mij') op het dashbord geplakt. Christoffel werd hier aangeroepen met het oog op de aan te vangen gezamenlijke levensreis van de jonggehuwden.
Een mooie en interessante plechtigheid, al heb ik 'm niet helemaal uitgezeten. Ik hoorde er tenslotte niet echt bij. Niet bij de familie en niet bij het geloof.

(Terug)naar hhBest.nl
Email: manieren@hhbest.nl