Wanneer de beperking van de STER-reclame, waarop het kabinet al ik weet niet hoe lang studeert, een feit wordt, blijft afwachten. Tot dan dempen wij standaard het geluid van de tv of spoelen –bij een opname- door. Dat doen we eveneens bij al die vervelende aankondigingen van de NPO, die ook qua lengte toenemen in tal en last. Zelfs het NOS Journaal vindt dat nodig.
Het gevoel voor humor van die reclamemakers houdt trouwens niet over. Wanneer konden we voor het laatst nog eens lachen, zoals bij de archeologen die aan het gebit in een opgegraven schedel konden zien dat bierdrinkers in lang vervlogen tijden hun flesje Dommelsch al met hun tanden openden.
Ergernis nummer 1 bieden trouwens al die leveranciers van brillen en hoortoestellen. Vanwege de frequentie die na de aansporingen tot het ‘profiteren’ van de ziekenkosten-vergoeding in elk najaar echt niet mindert. Het komt mij trouwens voor dat sommigen een ongeschreven (?) ethische code schenden: S1 beweert dat je beter iets bij haar kan kopen dan bij S2 Dan toch maar liever Ajaaj-jippie-jippie-jee, die nooit korting geeft of actie voert, want ‘gegarandeerd altijd het goedkoopst’ is. Hoe weet ik dat zonder tv-geluid? Is radio-reclame.
Humor? Leuk concurreren is wel degelijk mogelijk. In de jaren vijftig (!) van de vorige eeuw hadden we nog heel veel dagbladen. Eén ervan was de r.-k De Tijd. Dat voerde de slagzin Gun U De Tijd en zette dat op een reclamebord langs de spoorlijn even buiten Amsterdam. Na ‘n poosje verscheen daarnaast een paneel met: ‘om het Algemeen Handelsblad te lezen’.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten