Schrijf alles voortaan maar aan mekaar

Alleen thuis zijnde, voor het eerst sinds jaren weer eens meegeschreven bij het Groot Dictee.  Wanneer gaat nu eens een Vlaming dat voor ons opstellen? Ze mogen dan deze keer  hebben verloren, om het zo maar te noemen, maar het woord van Godfried Bomans, dat zij de hoeders van onze cultuur zijn, blijft voor mij volledig overeind.
Vond je de inmiddels bijna 83-jarige taalvirtuoos Dries van Agt als voorzitter ook zo knuffelwaardig? Ik vond hem een attractie op zich, tijdens dit vijfentwintigste dictee, geformuleerd door Bart Chabot, aan de uitspraak van wiens naam (Sjabot) ik nooit zal wennen, omdat ik een gelijknamige familie heb gekend die op z’n Frans werd aangeduid, dus met Sjaboo.
Hoe het zij, Chabot heeft ons voor eens en altijd geleerd dat je woorden zoveel mogelijk aan elkaar moet schrijven, dus: gillendekeukenmeidenvertoon. Ik zat met 34 fouten 11 boven het gemiddelde en dat is voor een belangrijk deel te wijten aan die vermaledijde koppeltekenmanie, die er in mijn jonge jaren is ingepompt, omdat het aan elkaar schrijven van woorden germanistisch werd gevonden. Een hoofdredacteur viel in dit kader bij voorbeeld over het woord betonbrug. (Nu is dat natuurlijk een lelijk woord.)

Dus schrijf alles voortaan maar naar hartenlust alles aan elkaar. Dan  hoef je echt nog niet zo ver te gaan als de Duitsers,  die overigens vorig jaar Rindfleischetikettierungsüberwachungsaufgabenübertragungsgesetz als zijnde te gek, uit een wettekst hebben geschrapt.