Borrelpraat over verkeersellende

Maatregelen ter verbetering van de situatie op de A67 (deel Venlo-Eindhoven) zouden uitblijven, zolang men in de regio met elkaar in de clinch ligt over de voltooiing van de wegenruit rond de stad. Dat tekent het Eindhovens Dagblad op uit de mond van de heer Ed van de Meerendonk, woordvoerder van Transport en Logistiek Nederland. Onnozeler cafépraat is zelden vernomen.

Er gaat onderhand geen dag voorbij, of er kantelt op de A67 wel een vrachtauto, klettert op een voorganger, raakt van de weg. Een tanktransport van brandbaar spul kan het ook zijn, wat dan leidt tot volledige afsluiting van de weg gedurende minstens een dagdeel.

Die weg moet dus verbreed worden naar tweemaal drie rijstroken. Ik denk dat er weinigen zijn die het daar niet mee eens zijn. Het traject maakt deel uit van de verbinding tussen het Ruhrgebiet en de Antwerpse haven en het is evident dat er op nationaal niveau geen sprake kan zijn van enige koehandel met de investeringen die in dit landsdeel moeten worden gedaan voor de verkeersinfrastructuur. Daar begint het steeds meer op te lijken door afspraken tussen de provincie Noord-Brabant en de verkeersminister over  het toepassen van lapmiddelen op de A67. Het koppelen van de capaciteitsverbetering van deze autosnelweg aan de ruit slaat als een tang op een varken.

TLN heeft natuurlijk het volste recht, hierover haar deuntje mee te blazen, maar ze zou er wel goed aan doen, ook eens de hand in eigen boezem te steken. Want hoe komt het toch dat wij dag-in-dag-uit in dit land geconfronteerd worden met vrachtauto’s als veroorzakers van verkeerscongesties, niet alleen op de A67? Hoe staat het eigenlijk met de vakbekwaamheid en het verantwoordelijkheidsgevoel van de gemiddelde turbo-chauffeur in zijn met electronica volgestouwde mastodont? In hoeverre voelen zij zich door de werkgever opgejaagd? Wat is het aandeel van de buitenlanders in de ellende?


Wie als ondernemer hoog van de toren blaast als het gaat over de infrastructuur, moet ook bereid zijn tot een gedegen zelfonderzoek. Met borrelpraat als die van Van de Meerendonk raken we alleen maar van de weg.