Een beeld zegt alles

Een krant, waaraan ik ooit was verbonden, had in de jaren vijftig een rubriek Foto's liegen niet. Hoe naïef. Toen was immers al bekend dat het sovjetregime er niet voor terugschrok, in ongenade gevallen personen op foto's weg te gummen. Vandaag de dag is photoshoppen in de betekenis van 'manipuleren' een overbekend begrip. Dat manipuleren kan trouwens al beginnen bij de opname. Voorbeeld: Een file, gefotografeerd met een telelens, ziet er heel wat dramatischer uit dan bij gebruik van een standaardlens. Nochtans ga ik nu even uit van integere fotojournalistiek en dan treedt het adagium naar voren: een beeld zegt meer dan welke tekst dan ook. Sommige foto's zijn een uitvoerige analyse waard. De - van origine - fotograaf Hans Aarsman heeft het tot zijn corebusiness gemaakt.

Ik ga nu even Aarsmannetje spelen met een foto die vandaag de voorpagina van het Eindhovens Dagblad siert: burgemeester Ubachs van Laarbeek op weg naar de raadszaal om te verklaren dat hij aanblijft, ondanks dat de gemeenteraad in meerderheid het vertrouwen in hem heeft opgezegd. Geen Gang naar Canossa dus, want dat zou een knieval zijn geweest en veel verder dan de erkenning dat hij fouten heeft gemaakt, wilde Ubachs volgens het verslag niet gaan. Aan de Commissaris van de Koning in Brabant nu de taak, uit te maken of er nog bestuurlijke levenskansen voor deze burgemeester in Laarbeek zijn.

Maar nu de foto van Ton van de Meulenhof in het ED. Wat natuurlijk het eerst opvalt, is de lichaamstaal van Ubachs. Dit is geen zelfbewuste ceo, die zich met forse schreden naar zijn 'Raad van Bestuur' begeeft, in de zekerheid dat hij zegevierend zijn gelijk zal halen. Al heeft hij z'n woordje wel goed voorbereid, met statements als 'Misschien is mijn stijl van besturen niet wat politiek Laarbeek aanspreekt'. (Met andere woorden: het hoeft niet aan mij te liggen.) Ubachs' gang is eerder schoorvoetend. Ik speelde even met het woord 'zombie', maar dat lijkt me wat overdreven. Wat is er verder nog op die foto te zien? Links een brandblusser. Een beetje flauw om daar enige symboliek in te zien. Meer intrigeert mij de glazen vitrine op de voorgrond. Daarin bevinden zich kennelijk attributen die in de geschiedenis van de gemeente of van haar voorgangers (Laarbeek is een fusiegemeente) een rol hebben gespeeld. Zo zie ik een voorzittershamer. En daarachter iets wat op het eerste gezicht een menselijk bot is, maar nader beschouwd wellicht ook een vergaderattribuut is, zij het dat het formaat eerder doet denken aan een voorhamer.

Ik ga er van uit dat de bij de burgemeester in gebruik zijnde voorzittershamer zonder bezwaar door zijn opvolger zal worden gehanteerd. Anders moet er een grotere vitrine komen.