Voor de kiezen (2)

In een eerste politieke column hield ik de luisteraar/kijker voor, wat hij allemaal voor de kiezen had, met uiteraard als belangrijkste de komende raadsverkiezing. Maar er lijkt meer aan te komen. En deze keer noem ik wèl namen.

U weet waarschijnlijk, dat het de landelijke politieke partijen, sorry voor de plastische beeldspraak, dun door de broek loopt. Want ze zijn als gevolg van de barbaarse maatregelen van het zittende kabinet uit de gratie. En ze weten dat in 'de provincie' de plaatselijke partijen en partijtjes daar garen bij zullen spinnen.

Niet alleen de coalitiepartners in Den Haag hebben het benauwd, ook aan de kant van de oppositie is men op zijn hoede. De burger vindt het daar immers één pot nat. Dus is het voor de landelijke politiek ook hoogtij wat betreft de de verkiezingsretoriek. Mooier is het natuurlijk als je – zoals Arie Slob van de Christen Unie met zijn gevecht voor het behoud van kleine basisscholen – daadwerkelijk een politiek succes in de wacht kunt slepen. Slob verwaardigde zich overigens naar Best af te dalen om de nieuwbakken kandidaat van zijn partij in deze gemeente een hart onder de riem te steken.

Maar dan Sybrand Buma van het CDA. Die toverde in een Volkskrantinterview de gekozen burgemeester als een duveltje uit een doosje. Overduidelijk verkiezingspraat. Eigenlijk is de gekozen burgemeester een kroonjuweel van D66, waar het CDA altijd mordicus tegen was. Maar nu de zich nauwelijks meer terecht christelijk noemende volkspartij uit het centrum van de macht is geraakt en daarin mogelijk nooit meer zal terugkeren, is dat ineens 'opportuun'. Als het vriendjes benoemen er niet meer in zit, dan maar op een andere manier. Je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.

Buma liet in het midden, wie de burgemeester zou moeten gaan kiezen: de burger of de gemeenteraad. Dit is meer dan een detail, namelijk een krikkel punt. De burgemeester die in een gemeente wordt gedropt, zelfs al gaat dat via een zogenaamde vertrouwenscommissie uit de raad, is natuurlijk in deze tijd, democratisch gezien, geen fraaie figuur. Toch had deze methode uit de negentiende eeuw één voordeel: de aldus benoemde burgemeester stond boven de partijen. Het is daarom dat ik geneigd ben om te zeggen: doe geen half werk met een getrapte verkiezing (door de raad dus), maar laat het aan de burger over. Dat een kandidaat burgemeester zich met pilsjes in de kroeg op het pluche gaat lullen.

(Gesproken column Omroep Best radio 12.03.14 en Best TV, 13.03.14)