Vernoemd

Ik juich. Op de valreep van 2014 keert het woord vernoemen in zijn juiste betekenis (voor even?) terug in onze taal.

Het ED van heden meldt: Eindhoven eert de onlangs overleden Nelson Mandela met een vernoeming. ‘Een park wordt naar Mandela genoemd.’

De grote Zuidafrikaan wordt dus hier en elders vernoemd. Ik had me, zoals sommigen zich wellicht herinneren, al neergelegd bij het te onpas gebruiken van het woord, in de zin van ‘de straat wordt vernoemd naar Pietje Puk’, waar ‘genoemd naar’ wordt bedoeld.  Iemand of iets wordt vernoemd. Zo en niet anders kon het woord tot voor enkele jaren worden gebruikt.

De taal verandert. Daar moet je je bij neerleggen, ook al houdt dat tevens een verarming in. En denk niet dat semi-analfabeten zich met dat vernoemen vergalopperen; vooraanstaande schrijvers doen  er aan mee. Vandaar dat het wellicht ook aan de aandacht van onze Grote Dicteerder, Kees van Kooten, is ontsnapt.

Ik juich dus zeker te vroeg. Maar toch, ED, hulde!