‘t Is zund

Houdoe is dus verkozen tot het fraaiste Brabantse dialectwoord. Alweer het beste, het mooiste, terwijl dat in absolute zin  nooit te bepalen is. Tweede werd zund (zonde, in de zin van jammer, schadelijk).
Heb ik die Oirschotse anecdote wel eens verteld over zund? Nauw verbonden met bijnamen. In De Zwaan aan de Markt, die toen nog pretentieloos voor de ‘gewone burger’ was, hadden ze midden vorige eeuw een nogal narrige ober, bijgenaamd Den Tunt. Op ‘n avond tegen sluitingstijd zat een stoelenfabrikant, bijgenaamd Maus, nog aan de stamtafel. Zei de ober: 
'Maus d’r aus.'
Reageerde de stamgast:
' ’t Is zund Tunt.' 
Maar, hoewel er een ruime keus was, werd het dus de het meest tot in Amsterdam gebruikte uitdrukking. Zeven jaar geleden won houdoe ook al. Saai. Persoonlijk koos ik voor klokkebaaie(n) = bosbessen, maar ik ben dan ook afkomstig uit het Bredase, om het als oud-Ginnekenaar maar eens eufemistisch uit te drukken. Daarom teleurgesteld? Bèèènde gek! Wist dat ik voor een minder bekend dialectisch woord stemde.
Het heet dat de Provincie Noord-Brabant de wedstrijd deze keer organiseerde, maar het Tolk- en Vertaalcentrum Nederland  (TVCN) is met hetzelfde bezig. Opvallend is dat TVCN het provinciewapen gebruikt, terwijl het provinciaal bestuur al maanden bezig is de blokvlag (Brabants bont) erin te rammen. Daarvan heeft ras-Brabander Dries van Agt onlangs nog gezegd dat het meer een carnavalsatribuut is.
Wat zouden de heraldische Brabantse kleuren zijn? Die van het wapen natuurlijk, dus keel (rood), or (geel) en sabel (zwart). Net als die van België? Klopt, maar de Belgische vlag is dan ook van het Brabants hertogelijk wapen afgeleid. Zoals de Belgische koningen ook nog steeds de titel ‘Hertog van Brabant’ voeren, evenals trouwens…de Spaanse monarchen.
‘t Is zund.