Toen Oirschot dit voorjaar met nogal wat bombarie vier ommetjes lanceerde, dacht ik direct, jullie hebben het leukste (dat met de hangbrug achter de H.Eik) over het hoofd gezien. Niet erg, hoe exclusiever hoe rustiger.
Een ommetje is een korte wandeling in de rondte. Daar hoef ik Van Dale niet voor te raadplegen. Vanmorgen ben ik om twee redenen eens naar de versie achter de Spoordonkse watermolen gaan kijken. Ten eerste omdat daar ook recentelijk een ooievaarsnest is gebouwd – dat overigens en helaas tot nu toe niet bewoond is geraakt - en ten tweede omdat volgens mijn verwachting het ommetje in feite is gecreëerd door de bouw van een ijzeren voetgangersbruggetje over de Beerze.
Was het allemaal maar waar. Het is daar helemaal niet mogelijk in pakweg een kwartier een lus te maken van en naar de watermolen, omdat, bijna aan het eindpunt de boel is afgezet met de mededeling: ‘Geen doorgang, privéterrein’. Niks vooraankondiging, niks pijlen die de wandelrichting aangeven of route-aanduiding, niks ommetje dus. Want het alternatief is een veel grotere wandeling over de Broekdijk naar de Vier-Mennekesbrug en terug. Trouwens dat nieuwe bruggetje is ongeschikt voor kinderwagentjes en dergelijke, ik waarschuw maar even.
Rest het verzoek, doe d’r wat aan, of noem het niet langer een ommetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten