Eerlijk gezegd heeft het me nogal verbaasd, dat het perscentrum Nieuwspoort zijn poorten heeft open gezet voor mevrouw Albayrak, teneinde haar in de gelegenheid te stellen haar gram te halen over het ‘vernietigende rapport’ van de Commissie Scheltema aangaande haar handel en wandel als directeur van het COA. Zou het zijn, omdat het hier een publieke functie betreft? Dan weet ik er nog wel ‘n paar.
Waar het in de allereerste plaats om gaat, is een arbeidsconflict, zoals er in dit land duizenden per jaar worden uitgevochten. Het nietes-welles is daarbij structureel en in dit geval blijft de onderzoekscommissie, in weerwil van de glasharde ontkenningen van Albayrak ‘vierkant’ achter haar rapport staan. Dus zit er voor mevrouw niets anders op, volgens de reguliere wegen die de rechtsstaat ons biedt, haar gelijk en haar rehabilitatie te halen. Of dat ook zou kunnen leiden tot herstel in haar functie, lijkt me hoogst onwaarschijnlijk. Er bestaat ook nog zoiets als een factor ‘verstoorde arbeidsverhoudingen’.
Tijdens het zagen van dik hout, riep mevrouw Albayrak dat er sprake was van een ‘publieke executie’. Tja, wie een publieke functie uitoefent, dient daar op voorhand rekening mee te houden .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten