Benieuwd hoe Helmond en Justitie zich hier uitdraaien

De gemeente Helmond en Justitie zijn bezig zich  te ontdoen van de bedreigingsaffaire rond burgemeester Fons Jacobs. Dat gaat uiterst moeizaam.

Meer dan een half jaar is de burgemeester ‘bewaakt’ en zijn bij zijn woning uitgebreide en kostbare beveiligingsmaatregelen van kracht geweest, die een enorme weerslag hadden op de Helmondse gemeenschap, de omwonenden in het bijzonder. Bovendien is de burgemeester in december 2010 een aantal weken ondergedoken.

Over feiten en achtergronden van deze affaire waren de autoriteiten zo gesloten als een pot. Wat het Eindhovens Dagblad en andere media ook probeerden, er was geen vinger achter te krijgen. Ook niet, nu de beveiliging van Jacobs sinds 1 augustus in hoofdzaak is ‘afgebouwd’.

Wat is de reden dat de beveiliging nu opeens tot een beperkt niveau wordt teruggebracht, terwijl de Hoofdofficier van Justitie in Den Bosch, zijn aankondiging in een kranteninterview, dit voorjaar, dat hij de bedreiger ‘in zijn kippennek zou grijpen’, tot dusver niet kon waarmaken? Wie kennis neemt van een vandaag door het ED geciteerde nota van het Helmondse college van B en W (waarover niets is te vinden op de gemeentelijke website) is eerder geneigd, te denken aan een verzwaring van de beveilingsmaatregelen dan aan een ‘afbouw’. Die nota lijkt dan ook alleen maar meer vragen op te roepen.

Het ED schrijft: ‘De dreiging (…) kwam uit een criminele hoek waarvan bij politie en justitie bekend was dat die “geweldadig” kan zijn en “het gebruik van zware vuurwapens” niet schuwt.’

Zo zo, en wie zijn die ‘gewelddadige’ lieden dan wel en  – als dat bekend is – waarom zijn ze niet aangehouden? Het antwoord op deze vraag is temeer interessant, omdat in de gemeentelijke nota ook zou staan dat het gevaar allerminst geweken is en best weer in ernst zou kunnen toenemen.

Het klinkt allemaal weinig overtuigend. Ik begrijp best dat de autoriteiten in zo’n affaire moeilijk het achterste van hun tong kunnen laten zien, maar in dit geval begint het toch wel te lijken op een bestuurlijke en justitiële déconfiture, waar men zich zonder al te veel gezichtsverlies uit probeert te draaien.