Verkeerde bazen

Het lijkt er steeds meer op dat in dit land de verkeerde mensen op de verkeerde plekken zitten. Zo’n NMa-baas, nota bene een voormalige rechter, die verdacht wordt van meineed, in relatie tot de affaire Chipshol. Dat die man Kalbfleisch heet, kan-ie ook niet helpen, maar het feit dat hij beschuldigd is door een ex-geliefde (rechtbankgriffier) maakt het er niet smakelijker op.

Ik ken trouwens nauwelijks ‘n misselijker makende affaire dan die van Chipshol en de manier waarop de grondeigenaren aldaar door (semi-)overheden en particuliere tegenstrevers Pootje zijn gelicht. Dat duurt dan al 17 jaar.

Vervolgens is er ene mevrouw Marion Gout, directeur van ProRail. die bij haar werk niet in de eerste plaats aan de reiziger denkt, maar aan wie zij háár klanten noemt: NS en de goederenvervoerders. Daar sta je dan als eindgebruiker.

Ik weet uit ondervinding dat ProRail voor de NS een uitstekende ‘partner’ is om zich achter te verschuilen. Een goed voorbeeld lijkt mij het gebruik van het ondergrondse Bestse station. Dat beschikt over een middenperron en twee zijperrons. Het geheel is zodanig ontworpen, dat de doorgaande treinen over de twee sporen langs het middenperron kunnen razen, zonder dat de wachtende reizigers op de zijperrons (elk één spoor) daar hinder van hebben. Die zijperrons zijn namelijk voorzien van glazen schermen, waarachter geschuild kan worden voor lawaai en luchtdruk. En dat zijn in dat station geen inconveniënten om de schouders over op te halen.

De beschikbare geriefelijkheden worden echter de reizigers sinds jaar en dag onthouden, omdat alle voor hen bestemde treinen stoppen langs het middenperron. Uiteraard heb ik NS Stations hierover benaderd. Maar ik kreeg ten antwoord: ‘Hier kunnen wij niks aan doen. De treinenloop is een zaak van ProRail.’