Rood-wit blijft rood-wit. Nee, het gaat niet over de naam van een voetbal- of hockeyclub. De Belgische regering – is er nog een regering in België? – heeft besloten, de kentekens van de auto’s rood-wit te laten. Rode letters op witte achtergrond. De politie ziet het liever zwart op geel of zwrat op wit, want de bestaande kentekenplaten zijn moeilijk leesbaar, laat staan goed te fotograferen.
Het eerste wat je geneigd bent te denken is, laat Europa maar weer eens de knoop doorhakken, maar dat is hoogst onkuis, uitgerekend op de Belgische Nationale Feestdag, aan de vooravond waarvan koning Albert zei: Het komt allemaal goed met ons. De koning loopt het, excusez le mot, dun door de broek, nu de grootste politieke partij te lande het liefst zou zien dat België barstte en het Huis van Saksen Coburg en Gotha na 180 jaar eindelijk eens ging doppen, de ww inging.
De kentekenkwestie heeft alweer te maken met de onverenigbaarheid van karakters in België. De demissionaire Minister van Mobiliteit gaf de voorkeur aan zwart op geel, maar dat zien de Walen helemaal niet zitten, omdat dat de kleuren van de Vlaamse vlag zijn. Hoe kom je er op? Terwijl er ook zoiets bestaat als le coq rouge, ja wel, rood op wit. Het symbool van de Franstaligen. Het llijkt of de Walen zich vastklampen aan het laatste restje van hun negentiende-eeuwse hegemonie.
Zit dat geel en zwart ook niet samen met rood in de nationale vlag? Ik heb de oplossing: kentekenplaten, zwart op geel met een rood randje!
Zie ook: Waar deden ze het van?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten