Van een rode clownsneus en het kruis op de mijter

De Leeuwarder Courant heeft, misschien al wel een halve eeuw, linksonder op pagina 3 elke dag een minicolumn onder een * , die kennelijk door verschillende redacteuren wordt gemaakt en die misschien het best kan worden getypeerd met ‘flauwekul met een kern van waarheid’. Zo stond er deze week: ‘De rode neus die clowns opzetten, moet verdwijnen, vindt de Vereniging van Anonieme Jeneverdrinkers.’
Dit is onmiskenbaar een variant op de Zwarte-Piet-discussie; de AJ’s wensen immers niet voor gek te worden gezet, c.q. aan hun ‘kwaal’ te worden herinnerd. Ik moet opeens denken aan een mopje dat mijn vader al vertelde over de man die een advertentie zette ‘Wij helpen u van uw rode neus af, plak 2,50 op een briefkaart en wij sturen u de oplossing toe.’ En die luidde? ‘Doorzuipen tot-ie paars wordt’.
Maar nu even serieus. In het kader van de pietendiscussie, waaraan ik beperkt heb deelgenomen omdat de zin daarvan me voor 90 procent ontgaat, heb ik al opgemerkt dat nu ook de gapers (karikaturaler dan welke afbeelding van negerslaven dan ook) boven de deuren van oude apotheken of drogisterijen, aan de beurt zijn. Met andere woorden, dit leidt tot een totale sanering van onze westerse cultuur.
Laten we het, om weer wat in de Sinterklaassfeer te komen, nog even hebben over de mijter die de goedheiligman draagt. Om die heiligheid te benadrukken, kan men daarop roomse symbolen als het kruis afbeelden. Niet dat dit altijd gebeurde, zo kun je zien aan bij voorbeeld de mijter van de 16e-eeuwse Brabantse bisschop Sonnius. Het ligt voor de hand dat protestants-christelijke broeders niet van deze paepsche symboliek gediend waren (zijn). Dus Sint mag van hen, maar zonder kruis of iets dergelijks. Goddelozen zullen wellicht argumenten aan kunnen dragen om een verbod van het kruis op de mijter te eisen. Ze zouden kunnen wijzen op de vermaledijde inquisitie en andere stoutichheden van de roomse kerk van weleer.
Googlend naar plaatjes van bisschopsmijters, kwam ik op een website over heraldiek, waar het ging over het wapen van de in 1964 opgeheven Zuid-Hollandse gemeente Driebruggen. Dat werd omschreven als ‘in zilver een bisschopsmijter van keel, gesierd van goud’. De bijbehorende afbeelding toont een ‘protestants’ kruis zonder corpus vergezeld van – kennelijk -  de Moeder Maria en Maria Magdalena (de laatste recentelijk weer eens aangewezen van de echtgenote van Jezus).

Ingewikkeld? Nou en of, zeker omdat boven de omschrijving, zonder verdere toelichting, staat: Papekop! Het uitroepteken is van mij.