Handschrift

Tommy Wieringa schrijft vandaag in zijn wekelijkse column voor de regionale kranten over het teloorgaan van het handschrijven, in relatie tot het Ipad-onderwijs, dat mede uitgaat van het principe ‘straks doe je toch alles tikkend’.
‘Schoonschrijven’ is er niet meer bij, de kinderen op zo’n Ipad-school krijgen hooguit les in blokschrift, meldt Wieringa.
Over dat schoonschrijven maakte ik vorig jaar al eens ‘n stukje. Ik ga dat natuurlijk niet herhalen, wel zie ik nu dat ik het zogenaamde blokschrift toen buiten beschouwing heb gelaten. Dat is beslist geen nieuwigheid. Leerden wij op de katholieke lagere school liggend schrift, kinderen in mijn omgeving van niet-roomse snit gingen naar de Nutsschool en kregen daar blokschrift-onderwijs.
Het is natuurlijk niet zo dat je uit dat aangeleerde ‘rechtop-schrift’ geen fraai volwassen handschrift zou kunnen ontwikkelen – wat dat betreft is het niet minderwaardig aan het liggend schrift, waarvan de meeste beoefenaren overigens inmiddels dood of dement zijn. Maar om dat karaktervolle handschrift te bereiken moet je natuurlijk wel (brieven) schrijven. En  van dat laatste komt het niet meer.

Dit maakt Tommy Wieringa bedroefd en ik deel zijn treurnis.