De KRO presenteert op Nederland 2 haar Detectives als tegenwicht voor het foebele op 1. Maar vrijdagavond was die troostprijs aan mij niet besteed. Ik kijk vrijwel nooit naar voetbal, maar de wedstrijden, waarin Oranje het opneemt tegen de rest van de wereld, vormen een uitzondering. En zeker als de tegenstander de kampioen van 2010 is. En nog meer als die topclub Spanje is. Het zal wel aan mijn misvormde geest liggen, maar ik moet daarbij ook een Piet Hein en de Spaanse matten denken. Komt ongetwijfeld doordat ik bezig ben met het lezen van een historische biografie, waarin het conflict met de Koning van Hispanje uitgebreid aan de orde komt.
Gekeken dus. En genoten. Wie niet? Wat mij betreft mag Van Persie na die kopbal in het Spaanse doel evenveel verdienen als de koning. Von Persie. Onnozele opmerking, ik weet het.
Intussen had ik vrijdagavond ook wel even om ‘n hoekje willen kijken in de Bestse Koethuistuin, waar de hele boel (bij Oranje ook na half twaalf ‘s avonds) op een groot scherm kan worden gevolgd. Zie de euforie helemaal voor me. Maar dan had ik toch nog het klapstuk van de regio gemist: Guus Meeuwis, gecombineerd met het ongehoord geluk plus de iets beperktere wijsheid van het Nederlands Elftal.
In een dameskledingzaak stonden twee vliegtuigstoelen. Voor de mannen. Moesten ze meer doen, beaamde het medeslachtoffer naast wie ik plaats nam. En waar spraken zij over? Hij had ook gekeken. Eveneens bij uitzondering. Sterker nog, hij had ‘s nachts ook Australië-Chili gezien, toekomstige tegenpartijen van Oranje. Dát was pas voetbal! Laten Van Gaal en consorten hun borst maar nat maken.
Er luistert trouwens op dit moment geen hond naar mij, als u begrijpt wat ik bedoel. Gelukkig mag ik altijd na afloop zeggen, waar je het stukje nog eens kunt nalezen.
(Gesproken column Omroep Best, 18.06.14)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten