Dat maken we niet meer mee

Het moet ergens in de jaren zeventig zijn geweest, dat ik met mijn schoonmoeder, inmiddels zaliger, over het stuk noordelijke randweg bij Ekkerswijer reed en afdaalde naar de toenmalige N2 richting Best. Knooppunt Batadorp was toen volop in aanleg. ‘O, dat maak ik niet meer mee’, zei de schat. Dat overkomt menige oudere mens regelmatig, zo’n gedachte. Mij ook.

Einde Israëlisch-Palestijns conflict, laat staan andere vormen van vrede in het Midden Oosten? Maken we niet meer mee. Einde gehakketak over de bestuurlijke organisatie in de regio Zuid-Oost Brabant? Maken we niet meer mee. Hoe lang duurt dat laatste al, met onderbrekingen? Meer dan een halve eeuw, meneer. Ik kan het weten, want toen ik in 1961 terugkeerde in Brabant, was dat al aan de gang. Laatste bericht hierover: provinciaal bestuurder Pauli ‘aanmatigend’ als het gaat over de verdeling van de macht tussen de provincie Noord-Brabant en Eindhoven/Helmond.  Wederzijdse beschuldigingen van het  aantrekken van te grote broeken. Zo gaan die dingen.

Intussen denkt de VVD in Eindhoven het Ei van Columbus te hebben gevonden: de stad moet groter, wil ze meetellen in het land. Alsof het iets uit zou maken, als Brainport de vierde stad des lands zou worden. Deze week nog werd in een bericht van het NOS Journaal de scheidslijn weer nadrukkelijk bij de grote rivieren gelegd. Bij het beleid maken draait het om Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag. Aan Eindhoven wordt niet eens gedacht, ongeacht zijn omvang. Dat dit verandert, maken wij niet meer mee, zeker niet nu in het CDA een  tendens waarneembaar is van concentratie richting Randstad. Daar is in het zuiden genoeg woede over, dat wel.

En de VVD? Want daar hadden we het over. Die is tot op het bot verdeeld. Want denk maar niet dat de neo-liberalen in de randgemeenten het verlossen van het annexatiespook door de Eindhovense partijgenoten in dank hebben afgenomen. Trouwens, als argument voor schaalvergroting voeren zij aan, hou je vast, ‘meer efficiency’. Je moet maar durven als bestuurders van een stad, waar op tal van punten hoognodig orde op zaken moet worden gesteld. De janboel rond de onroerend-goed-portefeuille, om maar iets te noemen. En maar meesmuilend doen over Leeuwarden als ‘ontwikkelingsgebied’, nu dat de Culturele  Hoofdstad voor Brabantse neus heeft weggekaapt. Intussen staat vast dat ze daar beter een stadsplein kunnen aanleggen dan in Eindhoven.

Zelfs een behoorlijk functionerend Eindhovens gemeentebestuur, dat maken we niet meer mee.