‘De natuur interesseert me niet genoeg om er ingewikkeld over te doen,’ schrijft ED-columnist Jos Kessels, gelukkig weer terug van vakantie in Frankrijk, over de vraag wat het verschil is tussen het geluid van krekels en dat van boomkikkers.
Dus maakt Jos inmiddels ‘met een t-shirt jacht op een lastig zoemende vlieg’. Nou, vliegen zoemen niet, bijen wel en sommige muggen, die daarom ook wel neefjes worden genoemd: neeeeeeefff. Vliegen zijn daarom niet minder lastig. Stiekeme, want onhoorbare en sowieso moeilijk te vangen plaaggeesten.
Nu ik toch bezig ben met dat stukje: Fransen lunchen volgens Jos, of ze geen avondeten meer verwachten. Typisch Nederlands, te denken dat het diner in Frankrijk het belangrijkste eetmoment is en dat je dus tot zeven uur ‘s avonds moet wachten op de culinaire geneugten. Hoewel ook daar soms – met name in de grote steden – door de arbeidscultuur het tijdstip van de hoofdmaaltijd naar de avond verschuift (tussen de middag gauw even een croque monsieur) blijft het dejeuner toch voorop staan. ‘s Avonds eet men daarvan de restjes op. Alleen in toeristische plaatsen is de keuken vaak de hele dag open. Vangen wat je vangen kunt, in het weekeinde vaak met hogere prijzen dan door de week.
Jos Kessels weet dat natuurlijk allemaal best – hij is voor z’n werk vaak genoeg in Frankrijk geweest – maar hij ziet het niet als zijn taak ‘ingewikkeld te doen’. Het comfort van de stukjesschrijver.
Ik realiseer me dat ik de bromvlieg over het hoofd heb gezien. Wellicht komt dat doordat je die hier bijna niet meer ziet.
BeantwoordenVerwijderen