De voorzitter van de Oirschotse heemkundekring, Arthur de Vries, pleit in het ED voor restauratie van een geschilderde ‘muurreclame’ van het voormalige Hotel Princée. Doen!
Dit soort muurschilderingen vertelt heel veel over de ‘ondernemerscultuur’ in het verleden, toen beeldreclame zoals we die nu kennen nog niet bestond.
Het waren vaak schildersproducten, waaraan veel vakmanschap inventiviteit en soms ook humor te pas kwam. In de Parijse metro stond ooit een reclame op de tunnelwand voor de aperitiefdrank Dubonnet: ‘Dubo…dubon…Dubonnet’ Men las dat op het ritme van de wielen.
De belangstelling in ons land voor dit erfgoed, waartoe je natuurlijk ook de uithangborden moet rekenen (‘Hier zet men koffie en over’ bij de veerpont) is zeer groot. Google maar eens naar ‘muurreclame’. Het wemelt van de initiatieven en er zijn ook schilders, die zich in dit soort restauraties hebben gespecialiseerd.
Een dorp als Oirschot had niet veel muurreclames. Je moest er ‘n beetje stad voor zijn. Sommige dingen zijn trouwens niet meer terug te halen. Ik denk aan de kapper die in 1980 nog gevestigd was op Rijkesluisstraat 37. Die had een kappers- of barbierspaal aan de gevel. Een internationaal symbool zoals uit Wikipedia blijkt. Alsof ik de verdwijning voorvoelde, maakte ik destijds een foto van die paal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten